هوش هیجانی یکی از مهمترین مباحث مطرح شده در روانشناسی معاصر است. این بهره هوشی که نخستینبار توسط دانیل گولمن مطرح شد، به طرح لایههای عمیق و درعین حال پهناور درون انسان اشاره کرد. تا پیش از آن بسیاری تصور میکردند که تنها هوش شناختی یا همان IQ از اهمیت زیادی برخوردار است. اما همزمان با تعاریف گوناگون هوش، روانشناسان به نوعی سازگاری با شرایط اشاره داشتند. تمام موجودات واجد احساس بوده و از آگاهی و هوشیاری برخوردارند. در میان آنها افرادی هم هستند که از هوش بالایی برخوردارند. افرادی با جریانی پایدار و ثابت از افکار مثبت و منفی. کتاب «EQ چیست و چرا از IQ مهمتر است» به درستی و به شکل فزایندهای نحوهی برخورد با هیجانات را توصیف کرده و هوش شما را به شکل سودمندی به کار میگیرد. یافتههای چشمگیر کتاب «EQ چیست و چرا از IQ مهمتر است» ما را از فلسفه عصر صنعتی به سوی جلوه قدرت فلسفهی دانش عصر کارگری سوق میدهد. خودآگاهی، خودانگیزشی و قواعد، اساس همدلی و مهارتهای اجتماعی هستند. این کتاب یافتههای فراوان و کاربردی را به ما شما ارائه خواهد داد و با تأکید بر نحوهی رشد و ارتقاء هوش هیجانی بینش گستردهای به شما خواهد داد.
بخشی از کتاب EQ چیست و چرا از IQ مهمتر است:
خصوصیات شخصیتی در دوران کودکی شکل میگیرند و از بین نمیروند. غالباً مردم تصور میکنند خصوصیات خاصی مثل برونگرایی با هوش هیجانی ارتباط بالایی دارد. اما این طور نیست و کسانی که ترجیح میدهند با افراد دیگر معاشرت کنند لزوماً از کسانی که میخواهند تنها باشند، هوش هیجانی بالاتری ندارند. به طور مسلم خصوصیات شخصیتی فرد در ارتقاء هوش هیجانی وی تسهیل کننده است. اما هوش هیجانی وابسته به ویژگیهای شخصیتی نیست. هوش هیجانی مهارتی انعطافپذیر بوده و قابل رشد و ارتقاء است. در حالی که شخصیت تغییر نمیکند. ارزیابی هر سه مورد یعنی هوش شناختی، هوش هیجانی، (عاطفی) و شخصیت مجموعاً بهترین راه برای حصول به تصویری کلی از فرد است. اما زمانی که هر سهی موارد فوق به طور انفرادی مورد سنجش قرار میگیرند همپوشی زیادی با هم ندارند. علاوه بر این هر کدام از این گویهها به طور انفرادی جایگاه ویژهای برای توضیح عملکرد افراد در لحظه دارند.
چهار مهارت هوش هیجانی را میتوان به صورت دو به دو در دو گروه مهارتهای اولیه تقسیم کرد: دسته اول شایستگی فردی و دسته دوم شایستگی اجتماعی. شایستگی فردی نتیجهی مهارت خودآگاهی و خودمدیریتی است. و عبارت است از توانایی درک و آگاهی از احساسات خود و مدیریت کردن رفتار و انگیزههای خود. شایستگی اجتماعی نتیجهی مهارت آگاهی اجتماعی و مدیریت روابط است. و عبارت است از توانایی فرد برای درک رفتار و انگیزههای دیگران و مدیریت روابطی که با دیگران دارد. این مهارتها به شکل دو به دو شامل شایستگیهای فردی و اجتماعی بوده و به طور همزمان مورد استفاده قرار میگیرند. بنابراین در تحلیل آماری به صورت منفک از هم بررسی نمیشوند. همان گونه که قبلاً هم دیدید به طور معمول مهارتهای هوش هیجانی باهم و به طور کلی به کار گرفته میشوند. در بعضی موقعیتها دریابید که برای حصول نتیجهی مطلوب وجود یک مهارت از این دو مهارت به تنهایی کفایت نمیکند و باید هر دو را به طور کلی مورد استفاده قرار داد. اما تجربه نشان داده است این سؤال که چرا استفاده از مهارتهای هوش هیجانی هر دو و باهم منجر به رسیدن به نتیجه ی مطلوب میشود برای افراد زیادی مطرح است.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.